سفر من

به مناسبت آغاز ۳۰امین سفر من به دور خورشید

من سفرم را در بیست و یکمین روز زمستان آغاز نمودم
تبعید شدم
به دنیایی که خواست من نبود
اردیبهشت حتما مقصر بود
آنهایی که باعث تبعید من بودند
فریب خوردند
آنها نمی‌دانستند که من در زمستان زاده خواهم شد
و دوری برگ را از درخت خواهم دید
و لختی درخت را
و کفن پوشی زمین را
و اشک های آسمان را
و سیاهی شام یلدا را
من ایستادن رود را دیدم و آنها طغیان خروش اش را
زمستان سرد
بستر من شد
و من از همان آغاز مسافر بودم
مسافری که دور خودش و دور نور می‌چرخید
و این آغاز سی‌امین سفر
رقص‌ مهر دخترکی
امید ادامه است
و زمین
چه صبورانه به پای من ماند
از بهار تا امروز
آه !زمین!
تو چه بانوی بزرگی هستی
و چگونه میتوانم تورا محکوم کنم
حال آنکه همه چیز از گرمای زمستان تا آتش پاییز را به چشم دیدی
و دخترک مهر
برقص
برقص
پرامید برقص
رقص تو تنها امید بازگشت بهار است
شاید فروردین باز بیاید
شاید...

«تولد ۲۹سالگی،۲۱دی ماه ۱۳۹۶»